бетінің жүзі қаһарлы

См. также в других словарях:

• дағарлы — сын. Дағарға салған, дағары көп. – Тергенің теңді, жиғаның д а ғ а р л ы болсын! – деп, анам бетімнен сүйді (С. Танекеев, Қиян асу, 70) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• айпара — I зат. көне. Айдың жүзі, айдың беті. А й п а р а – дұрысы айдың парасы, яғни айдың беті. Көбіне қазақ әйелі сұлулығын ай нұрына, ай бетіне теңейді (Соц. Қаз., 29.03.1991, 4). II сын. Адуынды, айбарлы, қаһарлы. Көбі төрт арыстың а й п а р а с ы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қарала — I зат. з е р г. Күмістің бетіне жүргізілген әшекей, ою өрнек. Бұл тәсілді шебер орындаса ердің әшекейі күміске қ а р а л а жүргізгендей тым әдемі болып шығады (Х.Арғынбаев, Қаз. ер тұрман., 176). Қарала білезік. Күміс бетіне қара жүргізу әдісімен …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• буталу — 1. (Бутау). Аякка яки гәүдәгә уралган, чорналган, эләккән берәр нәрсә аркасында хәрәкәт тоткарлану 3. Тирәдә, янда арлы бирле тулганып йөрү 4. Бергә кушылып, тәртипсез аралашып бетү (кешеләр төркеме һ. б. тур.). Берәү белән начар бәйләнешкә керү… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• алақаншықтан — ет. Қарлы боран соғу, ақпандату. Бір сәтте боран а л а қ а н ш ы қ т а н ы п еді, таң білінген кез екен, аяз ширай түсініпті (З. Ақышев, Ақбел асуы, 44). Күз күні уақыт өткен сайын а л а қ а н ш ы қ т а н ы п, дауыл тілей түскен (Асқар Алтай,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• еркек — жүз. Тарақтың сирек жүзі. Осы тәрізді диірменнің астыңғы тасын ұрғашы тас, үстіңгісін еркек тас, өрмектің астыңғы жібін ұрғашы жіп, үстіңгісін еркек жіп деп, тарақтың жиі жүзін ұрғашы жүз, сирегін е р к е к ж ү з деп атайды (Д.Шоқпарұлы: Қаз.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі